Show me your face and make me forget my existence
Tell the wind to take the harvest of the burned
Since we gave up our heart and eyes to the storm of affliction
Say, “Come flood of sorrow, tear this house from its foundations.”
Who can smell her curls, like fresh ambergris?
Alas! O raw heart, forget this talk
You could say that my breast overwhelms the fire-temple of Fars
You could say that my eyes disgrace the Tigris of Baghdad
Long live the old Magus, let the wind take the rest
To anyone else say, “Go forget my name”
Make no effort on this road and you will not arrive
If you seek the reward, do the will of your teacher
Promise to let me see you for one moment on the day of my death
And then take me, happy and free, to my grave
Last night she said, “I will kill you with my long eyelashes.”
O lord, banish the thought of cruelty from her mind
Hafez, think of the beloved’s tenderness,
Leave her threshold and take this cry and complaint with you
Original:
روی بنما و وجود خودم از یاد ببر
خرمن سوختگان را همه گو باد ببر
ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا
گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر
زلف چون عنبر خامش که ببوید هیهات
ای دل خام طمع این سخن از یاد ببر
سینه گو شعله آتشکده فارس بکش
دیده گو آب رخ دجله بغداد ببر
دولت پیر مغان باد که باقی سهل است
دیگری گو برو و نام من از یاد ببر
سعی نابرده در این راه به جایی نرسی
مزد اگر می‌طلبی طاعت استاد ببر
روز مرگم نفسی وعده دیدار بده
وان گهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر
دوش می‌گفت به مژگان درازت بکشم
یا رب از خاطرش اندیشه بیداد ببر
حافظ اندیشه کن از نازکی خاطر یار
برو از درگهش این ناله و فریاد ببر
Compare with:
Lyircs:
voces doy al viento
y grito al alto cielo
porque yo tengo
una llama viva
dentro de mi pecho
Translation:
I give voice to the wind
and cry to high heaven
because I have
open flame
within my breast