One of the most popular of Amir Khusrau’s ghazal’s this poem features lines of alternating Persian and Hindavi:
Translation:
duraye naina banaye batiyan;
ki taab-e hijran nadaram ay jaan,
na leho kaahe lagaye chhatiyan.Shaban-e hijran daraz chun zulf
wa roz-e waslat cho umr kotah;
Sakhi piya ko jo main na dekhun
to kaise kaatun andheri ratiyan.Yakayak az dil do chashm-e jadoo
basad farebam baburd taskin;
Kise pari hai jo jaa sunaave
piyare pi ko hamaari batiyan.Cho shama sozan cho zarra hairan
hamesha giryan be ishq aan meh;
Na neend naina na ang chaina
na aap aaven na bhejen patiyan
كه تاب هجران ندارم اي جان نه ليهو كاهي لگايي چهتيان
شبان هجران دراز چون زلف و روز وصلت چو عمر كوتاه
سكهي پيا كو جو مي نه ديكهون تو كيسي كاتون اندهيري رتيان
يكايك از دل دو چشم جادو به صد فريبن ببرد تسكين
كسي پري هي جو جا سناوي پياري پي سي هماري بتيان
چو شمع سوزان چو ذره حيران هميشه گريان به عشق آن مه
نه نيند نينان نه انگ چينان نه آپ آوين نه بهيجين پتيان
به حق روز وصال دلبر كه داد ما را فريب خسرو
سپيت من كي ورايي راكهون جو جايي پاون پياكي كهتيان