A new favorite from Hafez…

Translation:

 

Although we are the king’s slaves

We are the sovereigns of the kingdom of the dawn

 

With treasure in our sleeves and holes in our pockets

We are the surface of the world-seeing cup and the dust of the road

 

Awake with presence, yet drunk with pride,

We are the ocean of unity, yet drowning in sin

 

Lady luck, when she flirts

we are the mirror for her moon-like face

 

For the fortunate king, each night

we guard his crown and diadem

 

Tell him to be grateful for our conversation,

“For while you sleep, we are standing guard.”

 

Shah Mansur knows that

wherever we go

 

We make a shroud of blood for our enemies

and give the mantle of victory to our friends

 

There is no tint of hypocrisy in us

We are red lions and black cobras

 

Tell them to pay their debt to Hafez

You’ve admitted it, and we’ve witnessed it

 

Original:

               گر چه ما بندگان پادشهیم

پادشاهان ملک صبحگهیم

             گنج در آستین و کیسه تهی

جام گیتی نما و خاک رهیم

       هوشیار حضور و مست غرور

بحر توحید و غرقه گنهیم

           شاهد بخت چون کرشمه کند

ماش آیینه رخ چو مهیم

            شاه بیدار بخت را هر شب

ما نگهبان افسر و کلهیم

           گو غنیمت شمار صحبت ما

که تو در خواب و ما به دیده گهیم

           شاه منصور واقف است که ما

روی همت به هر کجا که نهیم

           دشمنان را ز خون کفن سازیم

دوستان را قبای فتح دهیم

           رنگ تزویر پیش ما نبود

شیر سرخیم و افعی سیهیم

           وام حافظ بگو که بازدهند

کرده‌ای اعتراف و ما گوهیم

 

lyris aside, this music seems to say the same thing to me: